Miesiące po angielsku: Pochodzenie, Fonetyka i Historia

Miesiące roku są fundamentalnym elementem kalendarza i życia codziennego. W języku angielskim również mają one swoje odpowiedniki, które wywodzą się z różnych źródeł i mają ciekawe historie. W tym artykule omówimy miesiące po angielsku, ich zapis fonetyczny, pochodzenie oraz nieco historii związaną z nazwami miesięcy.

Wymienione miesiące po angielsku:

  1. January (styczeń)
  2. February (luty)
  3. March (marzec)
  4. April (kwiecień)
  5. May (maj)
  6. June (czerwiec)
  7. July (lipiec)
  8. August (sierpień)
  9. September (wrzesień)
  10. October (październik)
  11. November (listopad)
  12. December (grudzień)

Zapis fonetyczny:

  1. January – [ˈdʒæn.ju.er.i]
  2. February – [ˈfeb.ru.er.i]
  3. March – [mɑːrtʃ]
  4. April – [ˈeɪ.prəl]
  5. May – [meɪ]
  6. June – [dʒuːn]
  7. July – [dʒʊˈlaɪ]
  8. August – [ɑːˈɡʌst]
  9. September – [sɛpˈtɛmbər]
  10. October – [ɒkˈtoʊbər]
  11. November – [noʊˈvɛmbər]
  12. December – [dɪˈsɛmbər]

Pochodzenie miesięcy po angielsku:

  1. January (styczeń): Nazwa pochodzi od rzymskiego boga Janusa, który miał dwa oblicza i symbolizował początek i koniec.
  2. February (luty): Wywodzi się od łacińskiego słowa „februarius”, które oznaczało „czysty” lub „oczyszczający”. W starożytnym Rzymie luty był czasem oczyszczania.
  3. March (marzec): Nazwa pochodzi od Marsa, rzymskiego boga wojny.
  4. April (kwiecień): Pochodzi od łacińskiego słowa „aperire”, które oznacza „otwierać”, co odnosi się do kwitnącej przyrody.
  5. May (maj): Nazwa pochodzi od Maii, rzymskiej bogini wzrostu i płodności.
  6. June (czerwiec): Wywodzi się od Juno, rzymskiej bogini małżeństwa i opiekunki kobiet.
  7. July (lipiec): Nazwa pochodzi od Juliusza Cezara, rzymskiego wodza i polityka, który nadał temu miesiącowi swoje imię.
  8. August (sierpień): Nazwa pochodzi od cesarza Augusta, który również nadał temu miesiącowi swoje imię.
  9. September (wrzesień), October (październik), November (listopad) i December (grudzień): Te nazwy pochodzą od łacińskich słów oznaczających odpowiednio siódmy, ósmy, dziewiąty i dziesiąty miesiąc w starożytnym rzymskim kalendarzu.

Historia miesięcy po angielsku:

Historia miesięcy po angielsku jest ściśle związana z historią Anglii i wpływem Rzymu na tę krainę. Kalendarz rzymski został przyjęty w Brytanii podczas rzymskiej okupacji, co wpłynęło na nazwy miesięcy.

Przyjrzyjmy się bliżej historii miesięcy w języku angielskim:

  1. Nazwy miesięcy w języku angielskim: W języku angielskim nazwy miesięcy mają różne pochodzenie. Niektóre z nich wywodzą się bezpośrednio od rzymskich nazw, które zostały zaadaptowane przez staroangielski. Na przykład, „January” pochodzi od łacińskiego „Januarius,” nazwanego na cześć rzymskiego boga Jana (Janusa). „March” wywodzi się od „Martius,” nazywanego na cześć boga wojny Marsa.
  2. Rzymski wpływ: Rzymska okupacja Anglii, która rozpoczęła się w 43 roku naszej ery, miała znaczący wpływ na kulturę i organizację czasu w tej krainie. Kalendarz rzymski, oparty na kalendarzu juliańskim, został przyjęty przez Brytyjczyków i zastąpił wcześniejszy kalendarz oparty na cyklach księżyca.
  3. Nie-Rzymskie pochodzenie: Jednak nie wszystkie nazwy miesięcy w języku angielskim mają rzymskie korzenie. Na przykład, „Tuesday” (wtorek) pochodzi od staroangielskiego „Tiwesdæg,” nazwanego na cześć boga wojny Tyra, a „Wednesday” (środa) od „Wodnesdæg,” honorującego boga Odyna. „Saturday” (sobota) wywodzi się od „Sæternesdæg,” związanego z bóstwem Saturnem.
  4. Wpływ chrześcijaństwa: Po upadku Rzymu, wpływ chrześcijaństwa na kalendarz i nazwy miesięcy stał się znaczący. Na przykład, „December” (grudzień) pochodzi od łacińskiego „December,” co oznacza dziesiąty miesiąc w starożytnym rzymskim kalendarzu, a „Sunday” (niedziela) to dzień służący czci Słońca, co było związane z wczesnym chrześcijaństwem.

Podsumowanie

W rezultacie, historia miesięcy w języku angielskim to historia wielu wpływów kulturowych i religijnych, które ukształtowały nazwy i znaczenie każdego miesiąca. Dzięki tym wpływom, dzisiaj używamy kalendarza gregoriańskiego, który jest międzynarodowym standardem do mierzenia czasu i datowania wydarzeń.